ارسال شده توسط در 89/5/15:: 9:36 صبح
نویسنده:فرزان شهیدی
به دنبال پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در ایران، معادلات منطقه ای دستخوش تحولات اساسی شد. جمهوری اسلامی ایران بر اساس رویکرد راهبردی امام راحل(ره) و با اتکا به اصل 154 قانون اساسی (مبنی بر حمایت از نهضت های آزادیبخش جهان) به پشتیبانی از آرمان فلسطین پرداخت ورژیم صهیونیستی که تا پیش از انقلاب اسلامی هم پیمان استراتژیک ایران بود، تبدیل به دشمن شماره یک شد که نه تنها مورد شناسایی ایران قرار نگرفت، بلکه به نابودی ومحو آن از نقشه گیتی فراخوانده شد.
این موضع گیری که برخاسته از اصول دینی وارزش های انقلابی ورهنمودهای رهبر فقید انقلاب اسلامی بود، موجب تشدید خصومت اسراییل وهم پیمانان غربی آن به ویژه ایالات متحده آمریکا علیه ایران گردید. ادامه مطلب...
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط در 89/5/15:: 9:33 صبح
خبرگزاری فارس 28/01/89
نویسنده : حامد عبدوس
کشور مصر در شمال قاره آفریقا و در کنار دریای مدیترانه و سرخ قرار دارد. وسعت آن در حدود یک میلیون کیلومتر مربع می‌باشد که از این نظر بیست و هشتمین کشور جهان محسوب می‌گردد. (1)
جمهوری عربی مصر با داشتن جمعیتی بالغ بر 74 میلیون نفر، از لحاظ وسعت، موقعیت جغرافیایی، جمعیت و پیشرفت مهم‌ترین کشور عربی محسوب می‌شود. مصر از نظر تاریخی از جمله کشورهای با قدمت تاریخی است. حکومت فراعنه در این کشور به حدود 60 قرن قبل از میلاد باز می‌گردد که بعد از آنها ایرانی‌ها، یونانی‌ها و اعراب بر این کشور حکومت رانده‌اند. ادامه مطلب...
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط در 89/5/15:: 9:22 صبح
مرکز تحقیقات استراتژیک
نویسنده: حسن نقدی‌نژاد
چکیده
پیروزی حزب عدالت و توسعه ترکیه در انتخابات نوامبر 2002، بعضی از صاحبنظران را بر آن داشت تا پیش‌بینی کنند که تعارض میان دو نیروی سیاسی اصلی در ترکیه اجتناب‌ناپذیر است. اگرچه تعارضاتی در بعضی حوزه‌ها میان اسلامگرایان با کمالیست‌های صورت گرفت، ولی در حوزه سیاست خارجی این تعارض چندان چشمگیر نبوده است. در یک تقسیم‌بندی کلی موضوعات سیاست خارجی ترکیه را از سال 2002 تاکنون می‌توانیم در چهار دسته قرار دهیم. در حوزه اول به موضوعاتی اشاره می‌شود که بین حزب حاکم و مخالفان آن همنوایی وجود داشته است و دو طرف همکاری را ترجیح داده‌اند. در حوزه دوم موضوعاتی قرار دارند که در ابتدا میان اسلامگرایان و کمالیستها تعارض وجود داشته است ولی در نهایت به موضعی واحد دست یافته‌اند و همکاری را بر تعارض ترجیح داده‌اند. در حوزه سوم موضوعاتی قرار دارند که تعارض شدید ایدئولوژیک و اختلاف نگرش بنیادی وجود داشته است و هیچ توافقی در این حوزه قابل دست‌یابی نبوده است. در حوزه چهارم موضوعات خنثی قرار دارند که دو نیروی سیاسی اصلی در صحنه سیاسی ترکیه، دیدگاه خاصی نسبت به آنها نداشته‌اند و با بی‌تفاوتی به آن موضوعات نگاه کرده‌اند.
کلمات کلیدی :
